Na Sarajevsku arhitekturu, najveći uticaj imali su: Osmanski ili turski period, austrijski period,  s tim da period između dva svjetska rata nije ostavio nekog značajnog traga, i period nakon Drugog svjetskog rata, koji počinje izgradnjom stambenih objekata od Grbavice, preko Dolac Malte i dalje. 


,,Nakon Drugog svjetskog rata počinje novi način gradnje objekata sa najvećim uticajem Lea Korbizjea. U njegovoj teoriji o arhitekturi izdvaja se drugačiji pristup arhitekturi gdje se sve više dolazilo do svjetla, zraka, zelenila, parkinga i slično. Objekti na Grbavici, konkretno stambeni, za ono vrijeme u kojem su se gradili bili su više nego moderni, ali i skupi. Materijali koji su se koristili bili su izvanredni: kamen, bravarija, stolarija. Izvrsni, svjetski, stambeni objekti u jednoj siromašnoj zemlji.'' rekao je istaknuti arhitekta Hasan Ćemalović za naš portal.


Uticaj Juraja Najdharta

Takođe, veliki trag u sarajevskoj arhitekturi imao je Juraj Najdhart, koji je valorizirao arhitekturu iz turskog perioda i svojim simbolima, koje je on uočio i prezentirao u svojoj knjizi, te na njima radio, on je kroz sjećanje usadio u obrazovanje arhitekata. Najdhart u Bosnu dolazi 1930-ih godina, iz Le Korbizjeovog atelje, a na poziv Dušana Grabrijana. Projektovao je, između ostalog, zgradu Filozofskog i Prirodno-matematičkog fakulteta u Sarajevu, te današnji Parlament BiH. 


U poslednje vrijeme principi se smanjuju i koriguju, a novogradnja je ispod svakog nivoa 

''Nekada, sarajevske arhitekte nisu nešto precrtavale, kopirale, klonirale; jedino u zadnje vrijeme se to događa. Uvijek su se oslanjale na Najdhartove teorije iako su pratile modernu arhitekturu. Svjetska arhitektura im je bila inspiracija, ali su je uvijek korigovali sa lokalnim elementima. Sarajevo je nekada imalo sopstveni pristup arhitekturi, danas se to gubi.'' dodaje Ćemalović.


Na pitanje da li danas u Sarajevu arhitektura, kao struka, ima onaj nekadašnji status, naš sagovornik kaže:
,,Danas u Sarajevu arhitekta nema nikakav status. Ova politika i ova vlast ne dozvoljavaju da se arhitekte udruže u djeluju kao profesionalna struka. Ne postoji Komora arhitekata, zato što političari pljačkaju ,,onu našu zemlju'' - sada državnu, a nekada je bila društvena zemlja; zemlja koja je  pripadala nekome. Oni sada na toj zemlji grade katastrofalne objekte koji negativnu utiču na zdravlje, ljepotu življenja jednog grada. Najprostije rečeno, uništavaju jedan grad.''


(Semra Šantić)